Followers

Thursday, October 19, 2017

Pakcik Bertopeng




Okey, now aku nak sambung pasal pakcik yg aku cite yg dia nak tolong mandikan jenazah arwah abang aku tu.

IbuAyah aku takbagi pakcik ni tolong sebab ;

kitorang semua dah tau dah perangai dia yg sangat sangat sangat tak elok tu. Suka menjaja cerita merepek meraban.

Nak tau tak?

Lepas seminggu arwah abang aku pergi. Tetiba aku dgn family aku dengar benda benda yg tak elok berkaitan dgn arwah abang aku.

Dia menjaja cerita cakap arwah abang aku sampai usus tekeluar lah apalah. Padahal takpon, elok je ayah aku mandikan jenazah.

Nak tau sapa yg menjaja cerita?

Pakcik tu dgn family dia lah.

Sebab perangai buruk dia tulah, ayah aku takbagi dia join mandikan jenazah arwah abang aku.


What you give, you'll getback, pakcik. Maybe esok lusa pakcik mati tekeluar usus. Sapa tau. Im just said. Kchau 😂

Lepas kehilangan




Okey, now nak story lepas pemergian arwah.

Lepas pemergian arwah, aku dengar banyak sgt story yg baik baik pasal arwah.

1.

Time malam lepas arwah ws dgn aku, arwah sempat ws ibu. Alhamdulillah. Ibu terjaga masatu sebab teringat arwah. Ibu sempat tanya arwah kat mana, ape semua. Sampai ibu ada cakap macam ni

"Kalau hujan masih tak benti, takyah baliklah"

Rupa-rupanya sampai bila bila arwah takkan balik lagi dah 😢.

2.

Malam tu ayah tersedar. Ayah selak langsir kat bilik sebab ayah dengar bunyi pagar terbukak. Ayah ingat arwah dah balik. Rupa rupanya takda sapa. Mungkin roh arwah kot yg balik 😢.

3.

Awek arwah ada cita, time aku dapat tawaran pra dip kat uthm. Arwah happy sangat. Sampai arwah cita dengan awek dia yg arwah nak tolong ayah carik duit nak tolong tampung study aku. Arwah cakap arwah nak meniaga air tebu. Then arwah cite dekat awek dia, dulu aku dgn arwah takrapat. Arwah cakap yg diri arwah tu jahat lah apelah. Tapi bagi aku arwah baik sangat. Normal lah adik beradik gaduh.

4.

Kawan arwah ade cerita, sebelum sebelum ni arwah selalu sangat rapat dgn dia. Solat jemaah kat surau sama sama.

5.

Arwah ade jual jaket dia dekat kawan dia. Tapi kawan dia taksempat nak bagi duit. Arwah jual sebab arwah takde duit time tu. Arwah taknak mintak duit dekat ibuayah. Tapi kitorang dah halalkan dah jaket tu. Simpanlah jaket tu, simpan buat kenangan bersama arwah.

6.

Makcik ada mimpi yg arwah datang kat dorang sambil senyum.

7.

Moksu ada mimpi arwah abang pimpin tangan dengan arwah tokyot sambil senyum.

8.

Ibu ada cita ada satu part tu sebelum arwah meninggal. Arwah ada eksiden boleh tahan teruk jugaklah. Time lepas eksiden tu, time tu arwah kat umah tengah belek belek luka dia then arwah cakap dekat ibu

"Bu, kita rasa kita nak pegi jauhlah"

Ibu senyum je, sebab time tu ibu ingat abang cakap nak gi perak sebab time tu memang tengah plan nak holiday kat perak.

Rupa rupanya tempat arwah lagi jauh dari apa yg kita sangka 😔.

9.

Ada satu part tu, ibu kejut arwah bangun. Then arwah bangun dia terus tanya

Arwah: Ibu ke yg kejut kita tadi?
Ibu: Yelah, kenapa?
Arwah: Suara ibu merdu sangat.

Tak sangka banyak sangat dah petanda arwah bagi. Hm. Nantti next entry aku cerita pasal pakcik yg nak join mandikan jenazah arwah abang aku.

Wednesday, October 18, 2017

11/12/2016 abang digelar arwah 😢





Hai and Assalamualaikum,

Okey, inshaAllah dengan keizinan Allah aku teruskan cerita pasal arwah abang aku. *Tarik nafas then hembus*


Pagi 11/12/2016 - 6lebih pagi camtu lah

Pagi tu ibu kejut sambil menangis

"Nabilah bangun, abang dah takde"

Kau boleh bayangkan tak? Ibu kau kejut kau dari tidur sambil menangis weh, pastu cakap yg abang kau dah takde. Apa kau rasa? Bila aku bangun dari tidur tu aku terus segar. Aku macam "Ya Allah, srs lah abang aku dah meninggal, padahal baru malam tadi aku chat dia". Pastu aku terus on ws aku ws abang aku, aku tanya " Abang, abang kat mana?". And time tu satu tick je weh. Dulu aku tak hide last seen and aku tgok last seen dia tak silap aku time tu pukul 4 lebih gitu.

Then aku terus keluar bilik, time tu aku memang rasa tu bukan abang aku. Sampai aku jenguk keluar then tengok ayah aku tgh berbual dengan polis. Time tu aku memang tak fikir ape. Dengan ibu aku menangis nangis sambil cakap dekat fon. Kau bayangkan, ibu aku menangis tengok fon sambil cakap " Aiman, call lah ibu. Ibu tau tu bukan aiman". Then, aku pon ws abang aku cakap " Abang, call lah ibu. Ibu tunggu abang call tu"

Then aku terus dtg dekat ibu, aku peluk ibu aku. Aku pujuk ibu sambil aku menangis. Aku cakap

"Bu, sabarlah. Allah lagi sayangkan abang. Allah taknak tengok abang sedih lagi kat dunia ni. Sebab tu Dia amik abang. Abang tu cuma pinjaman untuk kita je, bu"

Banyak aku keluarkan kata kata semangat untuk ibu aku. Then aku kejut adik aku, aku kejut sama macam ibu aku kejut aku. Adik aku bangun terus tekup muka & menangis. Aku peluk adik aku. Aku cakap "Alip, sedekahkan alfatihah banyak banyak untuk abang ye".

Then time tu ramai yg call. Tanya betul ke betul ke. Weh, ingat aku nak memain ke pasal bende tu weh 😭. Aku pon taknaklah weh bende tu jadi.

Bila ayah akau dah masuk umah and nak siap siap sebab nak buat pengecaman jenazah. Time tu ibu menangis, ibu cakap kat ayah

Ibu: Yah, ibu tau tu bukan aiman yah. Yah, ibu nak ikut ayah.
Ayah: Sayang, sabar. Kita kene terima qada'&qadar Allah. Allah tu sebaik baik perancang. Ye, kita semua sayang dia. Tapi Allah lebih sayang dia. KIta takboleh buat apa dah.

Time tu, kete ayah rosak. Ayah hantar bengkel. Pastu ayah ade call orang bengkel tu

Ayah: Wak, kete aku dah siap belom wak?
Wak: Belomlah pi. Nape pi?
Ayah: Wak, anak aku dah takde dah wak.
Wak: Inalillah. Pi, kau pegi masuk umah aku. Umah aku tak kunci. Kau pegi pakai kete aku dulu.
Ayah: Takpelah wak.

( ini apa yg ayah cerita )

Lepastu ayah gerak naik motor. Then aku masuk bilik. Aku solat subuh. Dalam sujud yg terakhir aku doa

" Ya Allah, janganlah itu abang aku. Kalau betul itu abang aku, kau mudahkanlah urusan kematian dia, ya Allah. Kau berikanlah ganjaran syurga buat dia. Aku sayang dia, ya Allah"

Then, cik eja datang nak bawak kitorang pegi hospital kulai. Time tu tetibe ayah call guna fon cik eja, ayah nak cakap dengan aku/

Ayah: Nabilah, tadi malam abang pakai baju ape?
Aku: Warna kelabu. Baju fav dia.
Ayah: Seluar warna apa?
Aku: Ayah ingat tak, malam tu yg ayah bebel dia asyik pakai seluar sama je.
Ayah: ouh. Ok ok.
Aku: Ayah, betul ke tu abang? *sambil nangis*

Tapi ayah aku terus matikan fon. Makin melalak aku. Then aku terus mandi, pakai jubah, sarung tudung. Lantaklah renyuk ke ape. Time tu aku memang tak fikir ape. Kau bayangkan dalam kereta tu, ibu pegang je baju arwah. Ibu kesat air mata ibu guna baju arwah.

Dah sampai hospital kulai. Kitorang duduk dulu kat pondok tu. Sebab nak tunggu ayah. Time tu ahli keluarga memang semua ada. Yg duduk kl tu pun ade. Cuma sorang je takde. Sebab belajar kat melaka.

Taklama lepastu, ayah datang. Ayah cakap gini

" Sapa nak tengok abang. Jom"

Time tu aku memang nak tengok. Tapi sepupu aku cakap

" Nabilah, kalau tak kuat jgn tengok "

Aku balas

" Weh, tuh abang aku! Aku nak tengok"

Dah sampai kat bilik mayat. Cik ipah aku * keje nurse* , dia dah settle kan dah pasal van jenazah semua. Sumpah weh, memang mudah sgt urusan kematian dia time tu 😢. Time dekat bilik mayat tu, ayah aku masuk nak mandikan arwah. Pastu ade ustaz tu tanya

"Sapa nak tolong mandikan arwah pon boleh"

Pastu ada sorang pakcik ni tawar diri nak tolong. Tapi ayah aku tak bagi. Sebab pakcik ni nanti aku cita. Then terus tutup pintu.

Time tu aku dgn family aku yg lain tunggulah. Sampai arwah dah siap dimandikan dan dikapankan. Time tu aku tgok macam takpercaya tu abang aku. Terbaring kaku depan mata aku. Memang dah siap tutup muka, ustaz tu tak bagi bukak. Sumpah, aku tak caya. Time tu ramai dtg dekat sekeliling arwah. Sampai jiran aku cakap

" Nabilah mana? Sini nabilah. Ni abang ni. Sini cium abang"

Time tu aku datang dekat. Aku macam nak pitam time tu. Aku pegang tangan arwah yg dah berbalut dgn kain kapan. Aku pegang aku cakap dalam hati

" Abang, terima kasih selama 17 tahun hidup dengan nabilah. Nabilah syg abang sangat sangat. Nabilah doakan semoga abang bahagia kat sana"

Then, lepas solat jenazah. Kitorang naik van jenazah nak ke kampung penggeli timur. Sebab arwah disemadikan kat sana. Time dalam van jenzah tu. Aku bacakan yaasin untuk arwah. Banyak kali. Sampai kat kampung aku bacakan yaasin untuk arwah. Sebab time tu niat aku, aku nak iringi arwah dengan bacaan yaasin. Bacaan yaasin dari adik kandung dia. Yg muda setahun dari dia 😢.

Time otw tu, cuaca memang redup sangat. Hujan renyai renyai. Bagi aku macam bumi tengah menangis untuk pemergian seorang manusia yg sangat sangat sangatttt baik.

Bila dah sampai penggeli tu, memang ramai yg ada. Ramai sangat. Kawan kawan arwah ada. Awek arwah ade. Ramai weh ramai. Time tu aku duduk sebelah arwah. Aku teruskan baca yaasin untuk arwah. Aku nak arwah tenang kat sana. Aku nak sedekahkan yaasin untuk arwah. Aku nak arwah gembira kat sana.

Lebih kurang pukul 1 macamtu, aku solat zohor dgn sepupu aku. Kau bayangkan, aku solat sambil menangis. Sumpah, aku memang takboleh tahan. Sampai habis solat, aku terus peluk sepupu aku. Aku cakap " Kenapa arwah, na. Kenapa?" Dan dia pon cakap "Sabar Nabilah, Allah sayang arwah. Arwah baik. Sebab tu Allah amik".

Then, lepas solat jenazah dekat kampung. Kitorang naik van jenazah untuk bawak ke kubur. Sampai kubur, memang redup. Redup weh redup. Time arwah nak masukkan dlm kubur. Aku menangis menangis dan terus nangis. Sampai arwah dah ditimbus. Aku masih menangis. Aku siram air kat atas kubur arwah, aku masih menangis.

Lepas dah settle semua, nak balik tu. Aku pusing pandang kubur arwah. Aku cakap dalam hati

"Abang, nabilah balik dulu tau. Abang jaga diri tau. Nabilah sayang abang sangat sangat"

Then, lepas dah kat umah(kg). Aku masih macam takpercaya. Aku tak makan. Dari pagi aku tak makan. Bila family aku suruh makan, aku senyap je. Sambil aku fikir "Abang kat sana tak makan, Nabilah pon taknak makan". Bila dorang paksa paksa, baru aku makan. Tapi sikit je.

Lepas dah gitu, aku lepak luar dengan family semua. Ada barang barang arwah. Maklong dgn paklong belah ibu amikkan kat balai polis. Dalam beg jinjit arwah ada jam arwah, selimut awek arwah, berus gigi arwah. Dekat beg belakang ada baju baju dengan seluar arwah. Jaket yg malam tu yg arwah pakai time nak pegi jb pon ada. Takbasuh pon. Bila rindu, aku cium jaket tu. Semua barang yg ada kat arwah malam tu, semua saksi kejadian arwah. Biarlah kat dunia benda benda tu takboleh cakap. Tapi kat akhirat, bende tu akan cerita tentang malam kejadian.

Aku harap orang yg langgar lari arwah tu dapat hidayah dari Allah. Biarlah kau terlepas kat dunia. Tapi ingat, kat akhirat kau takkan terlepas sama sekali. Moga hidup kau tak tenang sampai kau betul betul bertaubat.


Ps ;

"Abang, Nabilah sayang abang. Nabilah rindu abang. Sekarang ni dah takda sapa nak gaduh dengan nabilah. Dah takde sape nak main jutaria dgn nabilah&alip. Dah takde sape nak cite hantu. Dah takde sapa nak bebel dekat nabilah. Dah takde sape nak marah marah nabilah. Dah takde sapa nak kacau nabilah. Dah takde sape nak hantar nabilah pegi mana mana. Dah takde sape nak suruh nabilah jadi org tgh. Dah takde sape dah bang. Kalau ada pon, dorang lain. Dorang takkan sama macam abang. Takkan pernah sama, bang. Nabilah selalu doa untuk abang supaya abang bahagia dekat sana. Abang tunggu nabilah dengan family ea. Nanti pimpin tangan kitorang tau masuk syurga sama sama. Abang anak yg baik buat ibuayah. Abang, abang yg baik buat nabilah&alip. Kitorang bertuah sebab dapat abang yg baik sangat. Yang hensem. Yg tak kedekut. And macam macamlah. Abang, nabilah mintak maaf sebab takdapat jadi adik yg baik buat abang 😔. Nabilah nak abang tau, abanglah satu satunya abang yg paling terbaikkkkkkkkkkkkkkkkkkk yang nabilah ada kat dunia ni. Moga kita semua dapat berkumpul dalam syurga ye bang. Rindu nak kumpul sama sama. Nak gurau sama sama. Borak sama sama. Nabilah sayang abang tau bang :' "

Alfatihah buat Nor Ekhwan Aiman Bin Mohd Hanafi. Moga syurga tempatmu, bang 😔


# Dari adikmu yg rindu akan dirimu yg jauh disana :'


Monday, October 16, 2017

Sambungan semalam 👀



Hai and Assalamualaikum.

Oke, sekarang ni aku dah ready nak cerita pasal sebelum insiden.

Bismillahirrahmannirrahim.



Time 10.12.2016 ( Birthday nenek ).

Kebiasaannya, bila kat umah aku ni jenis yg suka duduk kat bilik. Tapi malam tu aku keluar bilik lepak kat depan tv pe semua. Then arwah ada bergurau. Ayat arwah lebih kurang ginilah "Eh,budak ni dah balik dari asrama. Takperasan pulak. Yelah senyap je" *gurauan yg terselit sindiran disitu*.

Then, malam tu jugak arwah nak pegi galleria nak buat ic baru sebab ic arwah ni tak tukar tukar dari darjah 6. Kau bayangkan berapa lama arwah pakai ic yg kopak kopak tu 😂. Arwah nekad nak tukar malam tu jugak, sebab esoknya ( 11.12.2016 ) arwah dengan kawan kawan secourse ( welding ) ada projek ape ntah yg boleh dapat lesen welding gitulah. Nak dijadikan cerita, cikgu and kwn kwn arwah ni gelakkan ic dia. Maybe arwah malu and sebabtu arwah nekad nak tukar malam tu jugak.

Oke, sambung cita.

Malam tu, arwah kene bebel dgn ayah aku sebab helmet arwah yg ayah aku bagi punya molek lawa elok lagi arwah pi bagi kawan dia pinjam/arwah jual kat org. Tapi time ayah aku bebel bebel, arwah senyum je. Tanpa balas balik tau. Aduhai, rindu senyuman arwah 😢.

Nak dijadikan cerita jugak, ibu aku straight seminggu demam tak kebah kebah. Kira macam ibu aku sakit teruk lah time tu. Maybe itu petanda lah sebab ibu aku takpenah sakit seteruk tu. Time ibu aku sakit, abang akulah yg selalu jaga ibu. Buatkan air milo, belikan bubur and macam macam lagi.

Malam tu jugak, kitorang satu family kecoh kat gp ws wish nenek kitorang punya birthday. Tapi yg peliknya arwah ada jugak kecoh kat gp tu tapi arwah langsung tak wish nenek. Sampai nenek call arwah, tapi arwah tak wish pon. Malah, arwah boleh cakap macam ni "Nenek nak cakap dengan Alip?" then teros bagi fon kat adik. Aku tak sangka weh tu petanda.

Malam tu jugaklah, gerimis mengundang di bandar putra,kulai. Malam tu arwah cakap dengan adik aku camni

Arwah : Lip,basuhkan motor abang. Abang upah rm5.

Then time tu adik aku macam malas gitu.

 Aku : Biar kitalah basuh
Arwah : Haa, Nabilah basuh. Abang upah rm5 tau.
Aku : Alah rm5 je? Rm10 lah *Time ni niat aku bergurau je*
Arwah : Haa yelah yelah rm10.

Then malam tu arwah keluar jap gi kedai nak beli bubur untuk ibu pakai motor ayah. Lepas arwah dah pegi kedai tu, aku ni berusaha lah nak bawak motor arwah ke tempat paip tu. Motor dahlah berat. Kau bygkan aku yg kecik ni tolak. Pergh tak berjalan 😂. Sampai ayah tego.

Ayah: Eh Nabilah, kau nak bawak gi mana motor ni?
Aku: Nak basuhlah yah, abang upah rm10.
Ayah: Basuh motor hujan hujan ni?
Aku: Alah, cepatlah yah tolong bawakkan. Abang upah tu 😂.

Tanpa banyak soal ayah pon tolak jelah motor tu ke paip. Then aku pon basuhlah motor tu. Sampai arwah balik dari kedai, arwah terus masuk umah bagi ibu bubur. Then arwah keluar balik pegi kat aku

Arwah: Wah,berkilatnya motor *sambil sengih sengih*
Aku: Eii, senyaplah
Arwah: Alah, abang puji pon nak marah *masih sengih*
Aku: *Sengih je*

Then arwah hulur not rm10.

Arwah: Tengok, betol tak abang bagi rm10 ke rm20 tu? *sengih*
Aku: Eh, rm20 lah. *bergurau*
Arwah: Ehh mana? *Sengih*
Aku: Taklah, rm10 je *ketawa*

Then arwah masuk umah balik. Sesiap semua tu. Sebelum nak gerak arwah salam semua orang dlm umah tu. Part salam aku, kebiasaannya arwah akan guna yg tajam tu macam jotos kepala aku gitu. Tapi malam tu arwah salam lain. Arwah takde kasar kasar pon. Sumpah, aku takperasan petanda tu. Time arwah salam ayah, ayah bebel

Ayah: Man, kau asyik pakai baju dgn seluar sama je man.
Arwah: Alah yah, seluar ni je yg ada yah.*sengih*
Ayah: *geleng kepala*

Aku tau tu baju and seluar fav arwah. *baju kelabu dgn seluar coklat cair*. Malam tu arwah gerak pakai helmet ayah. Sebab ayah yg suh dia amik helmet ayah.

Tak lama pastu, kawan arwah pon dtg umah

Aiman Firzan: Assalamualaikum, wan.
Aku: Waalaikumsalam, abang takde dah keluar gi jb.
Aiman Firzan: Haa, dia dah gerak jb ke?
Aku: Aah.
Aiman Firzan: Oh takpelah camtu. Terima kasih

p/s: Nama arwah abang aku Nor Ekhwan Aiman Bin Mohd Hanafi. Membe membe arwah ade panggil arwah man, wan, komeng and macam macam lagi.

Then, malam tu jugak aku gaduh dgn ex aku ( cele ) 😂. *ni takpenting untuk diceritakan*

Malam tu, aku on lah wicet. Scroll scroll scroll tetibe aku nampak membe aku ( syo ) buat mm cakap JB hujan lebat. Lepas aku baca mm tu aku terus teringat abang aku, takyah cite lah. Time tu memang aku risau gila bapak. Aku terus ws arwah.

Aku: Huitt, bila mau balik?
Arwah: Huit, abang balik lambat kot. Jb hujan 😔
Aku: Abang kat mana ni?
Arwah: Abang tumpang umah kawan abg.
Aku: Oh oke oke. Hati hati.
Arwah: Ibu dah tido?
Aku: Dah, baru tadi.
Arwah: Ibu dah makan ubat?
Aku: Udah deh.
Arwah: Pagar depan jangan tutup tau.
Aku: Haa, biar terbukak? Bahaya tuhh.
Arwah: Jangan kunci 😑.
Aku: Hahahaha. Oke oke. Jangan balik lambat sgt tau.
Arwah: Oke.
Aku: Abang dah buat ic?

Then dia terus tak balas. Time tu aku ingat dia tertido. Time tu baru pukul 2 lebih pagi gitulah. Conversation ni pon aku ingat ingat lupa. Sebab chat ni dekat fon aku yg kene curi. Perghh. Fon tu nanti aku cite. Dahlah banyak kenangan aku dgn arwah abg aku kat fon tu 😢. Dah sambung cite, lepas aku dah chat arwah tu aku terus tido.

Emm. Boleh tak aku sambung esok pagi atau petang nanti? Sebab aku masih belum sedia nak teringatkan balik insiden tu 😔. InshaAllah, pagi atau petang nanti aku sambung.

Nabilah rindu abang. Alfatihah.

"Ya Allah, Engkau ampunkanlah dosa arwah abangku iaitu Nor Ekhwan Aiman Bin Mohd Hanafi. Engkau lapangkanlah kuburnya, Engkau terimalah segala amalan yg dilakukan semasa hayatnya, ya Allah.Engkau tinggikanlah darjatnya disisimu, ya Allah. Engkau cucurilah rahmat keatas roh arwah abangku, ya Allah. Engkau jadikanlah dia seorang soleh yang mampu menarik aku dan keluargaku untuk masuk kedalam syurgamu, Ya Allah. Engkau kumpulkan lah aku sekeluarga didalam syurgamu, Ya Allah. Sungguh aku rindu untuk berkumpul bersama kesemua ahi keluarga ku. 

Sesungguhnya, Engkau lebih mengetahui apa yg terbaik buat hambamu ini. Engkau maha mendengar lagi maha mengasihani. Engkau perkenankanlah doa hambamu ini, Ya Allah. Aamin Ya Rabbal Alamin."

Nabilah rindu abang. Alfatihah 😔



Sunday, October 15, 2017

11/12/2016

Telah perginya seorang insan yg amat aku sayangi iaitu arwah abangku ( Nor Ekhwan Aiman Bin Mohd Hanafi ).

Alfatihah.


Ramai tanya aku. 

"Bella, nak tanya sikit boleh? Macam mana arwah abang kau boleh meninggal?"

Soalan ni lah yg selalu sangat mudahkan air mata aku jatuh 😅.

Aku nangis bukan sebab aku tak redha. Cuma sebab aku rindu duh. Rindu yg takde penghujung 😂. Lagipon aku memang suka cerita pasal arwah abang aku dkt orang 😀. Sebab cerita pasal arwah abang aku ni boleh dijadikan teladan & pengajaran buat korang semua. 

Tak dinafikan, arwah memang seorang anak yg rajin menolong ibu ayah dan sentiasa menghrmati mereka. Time arwah masih hidup, arwah lebih banyak tolong ibu ayah berbanding dgn aku & adik aku yg memang pemalas nomatey ni. Dulu arwah keje dgn ayah aku. Nak dijadikan cerita, ayah aku ni banyak keje dia buat. Hantar barang, peladang, mesin rumput, basuh bus stand, siram air and macam macam lagi lah. Semua kerja tu arwah pernah buat. Lepastu, arwah ni time masih hidup arwah selalu tolong mak aku beli brg kat kedai. banyaklah bende arwah tolong.

Arwah ni pon seorang abang yg sangat baik buat kami. Arwah ni kalau dapat gaji dia takkan gunakan duit gaji tu untuk dia sorang. Mesti dia akan belanja kami adik beradik. Kadang kami mintak itu ini, arwah tetap akan bagi. Kekadang dia yg tanya "Nabilah,Alip ade nak ape ape tak?". Time tulah kami pon sengih dgn lebarnyaaaaaaaa. HAHAHAHAHA.

Rindu 😢.


Sekarang ni dan inshaAllah sampai bebila, aku nak pakai blog ni untuk cerita tentang arwah abang aku. Dan aku akan masukkan jugak cite cite lain maybe 😂. Biar blog ni jadi luahan aku selalu. Means selalu tu bukanlah tiap hari sebab aku ni duduk asrama so aku takpegang fon tiap hari. Maybe tiap hujung minggu. Or kalau ada masa. HAHAHAHA. 

Senanya kan, aku penat nak taip ni. Maybe esok lah aku start cerita insiden tu. Doa doa kan supaya aku kuat lah dalam menulis tentang insiden tu. Haish. 

Okeylah, ni je mampu. Sambung esok. Assalamualaikum 😅