)
Hai and Assalamualaikum,
Okey, inshaAllah dengan keizinan Allah aku teruskan cerita pasal arwah abang aku. *Tarik nafas then hembus*
Pagi 11/12/2016 - 6lebih pagi camtu lah
Pagi tu ibu kejut sambil menangis
"Nabilah bangun, abang dah takde"
Kau boleh bayangkan tak? Ibu kau kejut kau dari tidur sambil menangis weh, pastu cakap yg abang kau dah takde. Apa kau rasa? Bila aku bangun dari tidur tu aku terus segar. Aku macam "Ya Allah, srs lah abang aku dah meninggal, padahal baru malam tadi aku chat dia". Pastu aku terus on ws aku ws abang aku, aku tanya " Abang, abang kat mana?". And time tu satu tick je weh. Dulu aku tak hide last seen and aku tgok last seen dia tak silap aku time tu pukul 4 lebih gitu.
Then aku terus keluar bilik, time tu aku memang rasa tu bukan abang aku. Sampai aku jenguk keluar then tengok ayah aku tgh berbual dengan polis. Time tu aku memang tak fikir ape. Dengan ibu aku menangis nangis sambil cakap dekat fon. Kau bayangkan, ibu aku menangis tengok fon sambil cakap " Aiman, call lah ibu. Ibu tau tu bukan aiman". Then, aku pon ws abang aku cakap " Abang, call lah ibu. Ibu tunggu abang call tu"
Then aku terus dtg dekat ibu, aku peluk ibu aku. Aku pujuk ibu sambil aku menangis. Aku cakap
"Bu, sabarlah. Allah lagi sayangkan abang. Allah taknak tengok abang sedih lagi kat dunia ni. Sebab tu Dia amik abang. Abang tu cuma pinjaman untuk kita je, bu"
Banyak aku keluarkan kata kata semangat untuk ibu aku. Then aku kejut adik aku, aku kejut sama macam ibu aku kejut aku. Adik aku bangun terus tekup muka & menangis. Aku peluk adik aku. Aku cakap "Alip, sedekahkan alfatihah banyak banyak untuk abang ye".
Then time tu ramai yg call. Tanya betul ke betul ke. Weh, ingat aku nak memain ke pasal bende tu weh ðŸ˜. Aku pon taknaklah weh bende tu jadi.
Bila ayah akau dah masuk umah and nak siap siap sebab nak buat pengecaman jenazah. Time tu ibu menangis, ibu cakap kat ayah
Ibu: Yah, ibu tau tu bukan aiman yah. Yah, ibu nak ikut ayah.
Ayah: Sayang, sabar. Kita kene terima qada'&qadar Allah. Allah tu sebaik baik perancang. Ye, kita semua sayang dia. Tapi Allah lebih sayang dia. KIta takboleh buat apa dah.
Time tu, kete ayah rosak. Ayah hantar bengkel. Pastu ayah ade call orang bengkel tu
Ayah: Wak, kete aku dah siap belom wak?
Wak: Belomlah pi. Nape pi?
Ayah: Wak, anak aku dah takde dah wak.
Wak: Inalillah. Pi, kau pegi masuk umah aku. Umah aku tak kunci. Kau pegi pakai kete aku dulu.
Ayah: Takpelah wak.
( ini apa yg ayah cerita )
Lepastu ayah gerak naik motor. Then aku masuk bilik. Aku solat subuh. Dalam sujud yg terakhir aku doa
" Ya Allah, janganlah itu abang aku. Kalau betul itu abang aku, kau mudahkanlah urusan kematian dia, ya Allah. Kau berikanlah ganjaran syurga buat dia. Aku sayang dia, ya Allah"
Then, cik eja datang nak bawak kitorang pegi hospital kulai. Time tu tetibe ayah call guna fon cik eja, ayah nak cakap dengan aku/
Ayah: Nabilah, tadi malam abang pakai baju ape?
Aku: Warna kelabu. Baju fav dia.
Ayah: Seluar warna apa?
Aku: Ayah ingat tak, malam tu yg ayah bebel dia asyik pakai seluar sama je.
Ayah: ouh. Ok ok.
Aku: Ayah, betul ke tu abang? *sambil nangis*
Tapi ayah aku terus matikan fon. Makin melalak aku. Then aku terus mandi, pakai jubah, sarung tudung. Lantaklah renyuk ke ape. Time tu aku memang tak fikir ape. Kau bayangkan dalam kereta tu, ibu pegang je baju arwah. Ibu kesat air mata ibu guna baju arwah.
Dah sampai hospital kulai. Kitorang duduk dulu kat pondok tu. Sebab nak tunggu ayah. Time tu ahli keluarga memang semua ada. Yg duduk kl tu pun ade. Cuma sorang je takde. Sebab belajar kat melaka.
Taklama lepastu, ayah datang. Ayah cakap gini
" Sapa nak tengok abang. Jom"
Time tu aku memang nak tengok. Tapi sepupu aku cakap
" Nabilah, kalau tak kuat jgn tengok "
Aku balas
" Weh, tuh abang aku! Aku nak tengok"
Dah sampai kat bilik mayat. Cik ipah aku * keje nurse* , dia dah settle kan dah pasal van jenazah semua. Sumpah weh, memang mudah sgt urusan kematian dia time tu 😢. Time dekat bilik mayat tu, ayah aku masuk nak mandikan arwah. Pastu ade ustaz tu tanya
"Sapa nak tolong mandikan arwah pon boleh"
Pastu ada sorang pakcik ni tawar diri nak tolong. Tapi ayah aku tak bagi. Sebab pakcik ni nanti aku cita. Then terus tutup pintu.
Time tu aku dgn family aku yg lain tunggulah. Sampai arwah dah siap dimandikan dan dikapankan. Time tu aku tgok macam takpercaya tu abang aku. Terbaring kaku depan mata aku. Memang dah siap tutup muka, ustaz tu tak bagi bukak. Sumpah, aku tak caya. Time tu ramai dtg dekat sekeliling arwah. Sampai jiran aku cakap
" Nabilah mana? Sini nabilah. Ni abang ni. Sini cium abang"
Time tu aku datang dekat. Aku macam nak pitam time tu. Aku pegang tangan arwah yg dah berbalut dgn kain kapan. Aku pegang aku cakap dalam hati
" Abang, terima kasih selama 17 tahun hidup dengan nabilah. Nabilah syg abang sangat sangat. Nabilah doakan semoga abang bahagia kat sana"
Then, lepas solat jenazah. Kitorang naik van jenazah nak ke kampung penggeli timur. Sebab arwah disemadikan kat sana. Time dalam van jenzah tu. Aku bacakan yaasin untuk arwah. Banyak kali. Sampai kat kampung aku bacakan yaasin untuk arwah. Sebab time tu niat aku, aku nak iringi arwah dengan bacaan yaasin. Bacaan yaasin dari adik kandung dia. Yg muda setahun dari dia 😢.
Time otw tu, cuaca memang redup sangat. Hujan renyai renyai. Bagi aku macam bumi tengah menangis untuk pemergian seorang manusia yg sangat sangat sangatttt baik.
Bila dah sampai penggeli tu, memang ramai yg ada. Ramai sangat. Kawan kawan arwah ada. Awek arwah ade. Ramai weh ramai. Time tu aku duduk sebelah arwah. Aku teruskan baca yaasin untuk arwah. Aku nak arwah tenang kat sana. Aku nak sedekahkan yaasin untuk arwah. Aku nak arwah gembira kat sana.
Lebih kurang pukul 1 macamtu, aku solat zohor dgn sepupu aku. Kau bayangkan, aku solat sambil menangis. Sumpah, aku memang takboleh tahan. Sampai habis solat, aku terus peluk sepupu aku. Aku cakap " Kenapa arwah, na. Kenapa?" Dan dia pon cakap "Sabar Nabilah, Allah sayang arwah. Arwah baik. Sebab tu Allah amik".
Then, lepas solat jenazah dekat kampung. Kitorang naik van jenazah untuk bawak ke kubur. Sampai kubur, memang redup. Redup weh redup. Time arwah nak masukkan dlm kubur. Aku menangis menangis dan terus nangis. Sampai arwah dah ditimbus. Aku masih menangis. Aku siram air kat atas kubur arwah, aku masih menangis.
Lepas dah settle semua, nak balik tu. Aku pusing pandang kubur arwah. Aku cakap dalam hati
"Abang, nabilah balik dulu tau. Abang jaga diri tau. Nabilah sayang abang sangat sangat"
Then, lepas dah kat umah(kg). Aku masih macam takpercaya. Aku tak makan. Dari pagi aku tak makan. Bila family aku suruh makan, aku senyap je. Sambil aku fikir "Abang kat sana tak makan, Nabilah pon taknak makan". Bila dorang paksa paksa, baru aku makan. Tapi sikit je.
Lepas dah gitu, aku lepak luar dengan family semua. Ada barang barang arwah. Maklong dgn paklong belah ibu amikkan kat balai polis. Dalam beg jinjit arwah ada jam arwah, selimut awek arwah, berus gigi arwah. Dekat beg belakang ada baju baju dengan seluar arwah. Jaket yg malam tu yg arwah pakai time nak pegi jb pon ada. Takbasuh pon. Bila rindu, aku cium jaket tu. Semua barang yg ada kat arwah malam tu, semua saksi kejadian arwah. Biarlah kat dunia benda benda tu takboleh cakap. Tapi kat akhirat, bende tu akan cerita tentang malam kejadian.
Aku harap orang yg langgar lari arwah tu dapat hidayah dari Allah. Biarlah kau terlepas kat dunia. Tapi ingat, kat akhirat kau takkan terlepas sama sekali. Moga hidup kau tak tenang sampai kau betul betul bertaubat.
Ps ;
"Abang, Nabilah sayang abang. Nabilah rindu abang. Sekarang ni dah takda sapa nak gaduh dengan nabilah. Dah takde sape nak main jutaria dgn nabilah&alip. Dah takde sape nak cite hantu. Dah takde sapa nak bebel dekat nabilah. Dah takde sape nak marah marah nabilah. Dah takde sapa nak kacau nabilah. Dah takde sape nak hantar nabilah pegi mana mana. Dah takde sape nak suruh nabilah jadi org tgh. Dah takde sape dah bang. Kalau ada pon, dorang lain. Dorang takkan sama macam abang. Takkan pernah sama, bang. Nabilah selalu doa untuk abang supaya abang bahagia dekat sana. Abang tunggu nabilah dengan family ea. Nanti pimpin tangan kitorang tau masuk syurga sama sama. Abang anak yg baik buat ibuayah. Abang, abang yg baik buat nabilah&alip. Kitorang bertuah sebab dapat abang yg baik sangat. Yang hensem. Yg tak kedekut. And macam macamlah. Abang, nabilah mintak maaf sebab takdapat jadi adik yg baik buat abang 😔. Nabilah nak abang tau, abanglah satu satunya abang yg paling terbaikkkkkkkkkkkkkkkkkkk yang nabilah ada kat dunia ni. Moga kita semua dapat berkumpul dalam syurga ye bang. Rindu nak kumpul sama sama. Nak gurau sama sama. Borak sama sama. Nabilah sayang abang tau bang :' "
Alfatihah buat Nor Ekhwan Aiman Bin Mohd Hanafi. Moga syurga tempatmu, bang 😔
# Dari adikmu yg rindu akan dirimu yg jauh disana :'
😌
ReplyDelete😌
ReplyDelete